Terapia zajęciowa dla rehabilitacji w zakresie kontroli ruchu.

W pracy zbadano związek między koncepcyjną podstawą terapii zajęciowej a obecnymi technikami interwencji ruchowej w rehabilitacji ruchowej u pacjentów z nabytym uszkodzeniem mózgu. Zastosowanie zasad nauki ruchowej do reedukacji funkcjonalnej umiejętności ruchowych u pacjentów ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym jest obecnie prowadzone poprzez stosowanie czynności i istnieją wystarczające dowody na jego zalecenie w przeciwieństwie do stosowania tradycyjnych technik. Koncepcje te, związane z kontrolą i uczeniem się motorycznym, nadają szczególne znaczenie warunkom praktyki klinicznej, takim jak: informacja zwrotna, kontekst, aktywność i ilość praktyki. Analiza porównawcza przedstawiona w tej książce dostarcza nowego spojrzenia na aspekty, które są nieodłączną częścią zastosowania terapii zajęciowej w reedukacji umiejętności ruchowych u pacjentów z nabytym uszkodzeniem mózgu.