Iedereen is McLuhan.

Deze McLuhan-primer volgt zijn evolutie van literatuurwetenschapper naar een pionier van mediastudies die eindeloos onderzoek doet naar de relatie tussen cultuur en technologie. In de jaren zestig stond die relatie op het punt om snel te veranderen, wat het tijdperk inluidt waarin we vandaag de dag leven, gedomineerd door elektriciteit. Hoewel McLuhan dit voorzag, was zijn belangrijkste zorg niet om de toekomst te voorspellen, maar om lezers bewust te maken van de effecten van nieuwe technologie op de menselijke interactie. Zonder een dergelijk begrip zou het voortbestaan van de geletterde cultuur op het spel staan. De Woodstock generatie vond hem cool, zonder noodzakelijkerwijs te grijpen alles wat hij zei, sommige geleerden van de nota omarmden zijn leer, terwijl anderen ontketende venijnige kritiek .... zonder noodzakelijkerwijs te grijpen alles wat hij zei. Elke man McLuhan respecteert zijn eigen basisprincipe van altijd kijken naar en voor het grote geheel. Heeft hij de studie van de literatuur achter zich gelaten toen hij zijn aandacht richtte op de media?