Een wals van open deuren

Virgadaula analyseert vanuit een A&O-psychologisch perspectief de laatste 35 jaar van de hervormingspsychiatrie in Triëst; hun gezondheidsdiensten en effecten op verplegend en leidinggevend personeel, getroffenen en hun familieleden. Het omvat een boog van gedifferentieerde observaties en beschrijvingen van de organisatorische representaties van de actoren tot de gerelateerde organisatorische condities en de daaruit voortvloeiende, voortdurende behoefte aan verandering en herontwerp. Zijn historische evaluatie van de voortdurende overdracht van kennis aan alle actoren en verschillende beroepsprofielen contrasteert hij met de voorstelling van de pionier van de hervorming, Franco Basaglia. Er ontstaat een dialectisch verband tussen democratie, humanisering van de arbeidswereld en wetenschappelijke (bijv. OE) en sociale verantwoordelijkheid. Dit opent mogelijkheden voor het structureren van het werk in het complexe veld van de psychiatrische zorg, aangezien genezing en controle, in een steeds meer geprivatiseerd en cultureel globaal scenario, zich opnieuw moet beschouwen als een professionele regelgevende macht.