Бадиий асарда тушнинг поэтик-композицион вазифалари

Дунё халқлари оғзаки ижодида, айниқса, унинг эпик жанрларида, шунингдек, мумтоз ва замонавий адабиётдаги аксарият шеърий, насрий ҳамда драматик асарларда туш мотивини қўллаб, қаҳрамонларнинг руҳий ҳолатини очиб бериш, кайфиятини, ички кечинмаларини ёритиш, психологик таҳлил қилиш ёки сюжет воқеаларини ўзаро боғлаб, шаклан ва мазмунан яхлит бир бадиий шаклни яратиш орқали муаллиф – қаҳрамон – китобхон алоқасини мустаҳкамлаш ўзига хос анъана тусини олиб, ижодкорлар орасида поэтик тажриба даражасига кўтарилганлиги тадқиқотчи олимлар олдига тушнинг бадиий-эстетик вазифаларини, ифода воситаси ва усули бўлиб келиш асосларини махсус ўрганиш эҳтиёжини юзага келтирди.Ҳар бир халқнинг, жумладан, ўзбек халқининг тарихий ўтмиши, бой дунёқараши, ўзига хос маиший турмуш тарзи, миллий руҳияти, оғзаки ва ёзма адабиёт анъаналари билан боғлиқ бўлган туш мотивлари фольклор ва адабиёт муносабатини чуқур англашга олиб келади.Ушбу монография адабиётшунос ва фольклоршунослар, таянч докторантлар, филолог-талабалар учун мўлжалланган.