Portret artysty w kinie CARLOSA SAURY

Carlos Saura wydaje się podzielać krytyczne spojrzenie Theodora Adorno definiujące siłę napędową współczesnej kultury, jako tę, która stanowi nie tylko jej widowiskowość, ale przede wszystkim pożądanie gry oraz głębokie przekonanie, iż „sztuka potrzebuje filozofii, która ją interpretuje, aby powiedzieć to czego sama powiedzieć nie może, choć to właśnie może powiedzieć tylko sztuka, przez to, że tego nie mówi” - zwłaszcza w kontekście tożsamości i twórczości każdego współczesnego artysty. Zachęcam do przyjrzenia się temu problemowi poprzez pryzmat obiektywu słynnego hiszpańskiego filmowca.