БУРУН ОРҚАЛИ НАФАС ОЛИШ БУЗИЛИШИ БЎЛГАН БЕМОРЛАРДА

Хуррак отиш (ронхопатия) бутун дунёдаги кенг тарқалган касалликлардан бири ҳисобланади. Хуррак отиш оғиз-ҳалқум юмшоқ тўқимасининг вибрацияси ҳисобига юзага келадиган товуш феномени бўлиб, бу ўз навбатида уйқу вақтида юқори нафас йўллари орқали ҳавонинг ўтишини қийинлаштиради. Хуррак отиш кўпгина муаллифлар фикрига кўра, уйқудаги обструктив апноэ ҳолатининг хабарчиси ҳисобланади. Уйқудаги обструктив апноэ синдроми (УОАС) хуррак отиш билан характерланади ҳамда доимий равишда юқори нафас йўли ҳалқум қисмининг тушиши оқибатида ўпка вентиляциясининг сусайиши қондаги кислород миқдорининг камайишига олиб келади, натижада уйқунинг бўлиниши ва кундузги карахтлик ҳолатлари кузатилади.Монографияда бурундан нафас олиш бузилиши бўлган беморларда ронхопатияни этиопатогенетик, генетик, клиник-диагностик жиҳатлари ва комплекс даволашга ёндошувлар ёритиб берилган. Монография шифокор оториноларингологлар, тиббиёт тадқиқотчилари, магистрлар ва клиник ординаторлар учун мўлжалланган.